De burn-out is een hedendaags actueel onderwerp waar veel aandacht en onderzoek aan wordt besteed. Tegelijkertijd blijken er weinig eenduidige cijfers en wetenschappelijke conclusies over te zijn. Veel onderzoek, weinig antwoorden, haast tegenstrijdig zou je kunnen zeggen, hoe kan dit?
Wat is het eigenlijk?
Ten eerste bestaan er over de burn-out verschillende opvattingen. Menigeen is het er over eens dat het een toestand van mentale uitputting is. De mate en aard van de klachten die er bij horen? Dat is iets waar nogal wat discussie over bestaat en waardoor een eenduidige definitie ontbreekt. Wetenschappelijk onderzoek wordt namelijk preventief verricht; van gezonde medewerkers, tot aan onderzoek over het aantal geregistreerden arbeidsuitvallers. Dit betekent dat onderzoek wordt gedaan binnen twee uitersten van elkaar. Dit resulteert dus in het ontbreken van een eenduidige omschrijving die op iedereen van toepassing kan zijn.
Alleen werkgerelateerd?
Daarnaast hoort een burn-out oorspronkelijk per definitie werkgerelateerd te zijn. Inmiddels is dit wel wat opgerekt, aangezien allerlei activiteiten met een verplichtend karakter ook tot een burn-out kunnen leiden. Wel zijn er voorafgaande ‘activiteiten’ nodig, om te kunnen spreken van een burn-out. Officieel vallen dus uitputtingsklachten door conflicten in sociale kringen of een gebrek aan structuur en/of doel hier niet onder.
Steeds meer in Nederland?
Anders dan vaak gedacht, is een burn-out niet iets van de laatste jaren. Ondanks dat de huidige term niet altijd in gebruik is geweest en de gedachten over invloeden veranderd zijn, is mentale uitputting wel iets van alle tijden. Sinds 2006 kunnen de cijfers over burn-outklachten, gemeten onder werkende Nederlands, goed met elkaar vergeleken worden. Dit geeft waarschijnlijk een overschatting van de werkelijke cijfers, aangezien dit over klachten gaat. Immers, klachten zijn vaker aan de orde dan het hebben van een daadwerkelijke diagnose. Toch lijkt er wel een lichte stijging zichtbaar. Echter, door het gebruik van verschillende vragenlijsten en afkapwaarden internationaal, is vergelijk met andere landen niet mogelijk.
Verschillen, verschillen, verschillen.
Wereldwijd is er veel onderlinge miscommunicatie over de burn-out en lijken zaken niet vergeleken te kunnen worden. De voornaamste redenen hiervoor zijn: onduidelijke grenswaarden voor het hebben van een burn-out, discussie of burn-out überhaupt een diagnose is, twijfel over de duur van klachten die je moet hebben en uiteindelijk het verwarrende verschil of juist de overeenkomst met een depressie. In Nederland alleen al zorgt dit voor veel onduidelijkheid en discrepantie in het aantal meldingen, laat staan op internationaal niveau. Niet alle cijfers of verhalen over burn-out zijn dus altijd te interpreteren zoals ze doen voorkomen. Ben hier van bewust wanneer de burn-out weer eens het onderwerp van de dag is! Zo laat jij je in ieder geval niet meeslepen met de menigte.
Bram Veldman studeert geneeskunde aan de Universiteit van Utrecht. Hij draagt bij aan onze dienstverlening door ingewikkelde medische en psychologische processen, zoals stress, simpel uit te leggen, zodat iedereen daar zijn voordeel mee kan doen. Blijf op de hoogte en volg @Werkpsycholoog op Twitter voor tips om uw werk leuker en gemakkelijker te maken!
Bronvermelding: Wilmar Schaufeli, https://www.wilmarschaufeli.nl/publications/Schaufeli/499.pdf
